കാല്പ്പന്തിന്റെ ചരിത്രത്തിലൂടെ ആദ്യമൊരു ത്വരിതസഞ്ചാരം നടത്താം. കാറ്റ് നിറച്ച തുകല്പ്പന്ത് ആദ്യമായി തട്ടിയത് എവിടെയാണ് ...? വ്യക്തമായ ഉത്തരമില്ല. ആറായിരം വര്ഷങ്ങള്ക്ക് മുമ്പ് ഫുട്ബോളുണ്ട്. ആദ്യം ഈ കളി അരങ്ങേറിയത് തെരുവിലായിരുന്നുവെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു. നമ്മള് ഇന്ന് കാണുന്നത് പോലെ ഗോള് പോസ്റ്റുകള് ഇരുഭാഗത്തും നാട്ടിയുള്ള കളിയായിരുന്നില്ല അത്. ഇറ്റലിയിലെ ഫ്ളോറന്സ് നഗരത്തില് പന്തുമായി എത്തുന്നവര് രണ്ട് ഭാഗത്തായി അണിനിരക്കും. പിന്നെ ആ പന്തില് ഒന്ന് തൊടാനായുള്ള മല്സരമായിരുന്നു ആദ്യകാല ഫുട്ബോളെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു. ഫുട്ബോളിനൊരു സംഘടിത രൂപമായത് 19-ാം നൂറ്റാണ്ടില് മാത്രമാണ്. ആധുനിക ഒളിംപിക്സിന്റെ വരവും പിന്നെ ഫിഫയുടെ രൂപീകരണവുമെല്ലാമായപ്പോള് കളിക്കൊരു പ്രൊഫഷണല് ചിത്രം രൂപപ്പെട്ടു. കളിമുറ്റങ്ങള് എന്നത് കളിയുടെ പശ്ചാത്തല സൗന്ദര്യത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനമായി. എവിടെയും കളിച്ചാല് അത് ഫുട്ബോളാവില്ലെന്നും നിയതമായ ചട്ടക്കൂട്ടില് മൈതാനങ്ങള് വേണമെന്നും അവിടെയാണ് മല്സരങ്ങള് നടക്കേണ്ടതെന്നും നിശ്ചയിക്കപ്പെട്ടു. ആദ്യം കളിമണ് മൈതാനങ്ങളായിരുന്നു. കളിക്കാരുടെ കാലുകളില് ബൂട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല. പന്തിന് വേണ്ടിയുള്ള നഗ്നപാദ ഓട്ടം എന്ന് വേണമെങ്കില് അതിനെ വിശേഷിപ്പിക്കാം. ഇന്ത്യന് ഫുട്ബോളിലേക്കൊന്ന് നോക്കിയാല് ഒരു തവണ ലോകകപ്പ് യോഗ്യത നേടിയവരാണ് നമ്മള്. പക്ഷേ അന്ന് കളിക്കാര്ക്കാര്ക്ക് അണിയാന് ബൂട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല. അങ്ങനെ ലോകകപ്പില് കളിക്കാനുമായില്ല. പക്ഷേ കളിയുടെ രൂപപരിണാമങ്ങളിലെല്ലാം വ്യക്തമായി കണ്ട സത്യം മൈതാനങ്ങളുടെ വളര്ച്ചയാണ്. നല്ല മൈതാനങ്ങളാവുമ്പോള് കളിക്കാര്ക്കത് വലിയ ഊര്ജ്ജമാണ്. ബ്രസീലിലെ മരക്കാന സ്റ്റേഡിയം, ലണ്ടനിലെ വെംബ്ലി സ്റ്റേഡിയം, മാഡ്രിഡിലെ സാന്ഡിയാഗോ ബെര്ണബു, കൊല്ക്കത്തയിലെ ഈഡന് ഗാര്ഡന്സ്, ജോഹന്നാസ്ബര്ഗ്ഗിലെ വാണ്ടറേഴ്സ് സ്റ്റേഡിയം, മെല്ബണിലെ എം.സി.ജി..... ഈ കളിമുറ്റങ്ങളെല്ലാം വിഖ്യാതങ്ങളാണ്. വിഖ്യാത കായിക മാമാങ്കങ്ങളെല്ലാം അരങ്ങേറുന്നത് ഇവിടങ്ങളിലാണല്ലോ..ലോകത്തെ അറിയപ്പെടുന്ന കളിമുറ്റങ്ങളെല്ലാം ഭൂമിയിലാണ്-അഥവാ കരയിലാണ്. എന്നാല് തായ്ലാന്ഡ് എന്ന ദ്വീപ് രാജ്യത്തേക്ക് പോയാല് അവിടെ വെള്ളത്തിലും കാണാം ഫുട്ബോള് മൈതാനം. ആ കഥയാണിന്ന്....
വെള്ളത്തിലെ കളി
ഇത് കോഹ്പാനി എന്ന ദ്വീപാണ്. തായ്ലാന്ഡ് എന്ന വലിയ രാജ്യത്തിന്റെ തെക്ക് ഭാഗത്തുള്ള കൊച്ചു ദ്വീപുകൡ ഒന്ന്. ദ്വീപാവുമ്പോള് ജീവിത മാര്ഗം എന്താണെന്ന് പറയേണ്ടതില്ലല്ലോ... മല്സ്യബന്ധനം തന്നെ. ഈ ദ്വീപിന്റെ കാഴ്ച്ച തന്നെ പ്രകൃതിയുടെ സൗന്ദര്യമാണ്. നമ്മള് സാഹിത്യ ഭാഷയില് പറയാറില്ലേ പ്രകൃതിയുടെ വരദാനമെന്നെല്ലാം. അത് തന്നെ. മെയിന് ലാന്ഡില് നിന്നും ബോട്ട് മാര്ഗ്ഗം വരണം. കൃത്യം 20 മിനുട്ട് യാത്ര. ആ യാത്രയാണ് ആദ്യത്തെ ആവേശം. ജലനൗകയിലെ യാത്രയില് തന്നെ ആസ്വദിക്കാം മനോഹര കാഴ്ച്ചകള്. നമ്മുടെ കുട്ടനാടന് വഞ്ചിയാത്ര പോലെ ഇരുഭാഗങ്ങളിലും സാഗരത്തിന്റെ തലോടല് പോലെ ചെറിയ കുടിലുകളും മല്സ്യബന്ധകരും തെങ്ങിന് തോപ്പുകളുമെല്ലാമായി ആസ്വാദനത്തിന്റെ ചിറകില് സന്തോഷത്തിന്റെ യാത്രയാണത്. രണ്ടായിരത്തില് താഴെ ആളുകള് മാത്രമാണ് ഈ ദ്വീപിലുള്ളത്. ഇവരുടെ ജീവിതം തന്നെ സത്യത്തില് സാഹിസകമാണ്. വെള്ളത്തിന് മുകളില് തട്ടടിച്ച് ഉയര്ത്തിയത് പോലെയാണ് വീടുകള്. ഒരു സുനാമി വന്നാലോ എന്ന് ചിന്തിച്ചാല് പിന്നെ ഒന്നുമില്ല. പക്ഷേ ഈ ദ്വീപുകാര്ക്ക് അത്തരത്തിലുള്ള ചിന്തകളൊന്നുമില്ല. അവര് കടലിനോട് സല്ലപിച്ചും കലഹിച്ചും ജീവിതത്തെ ആസ്വദിക്കുന്നു. മല്സ്യബന്ധനം കഴിഞ്ഞാലുള്ള പ്രധാന വിനോദമെന്നത് ഫുട്ബോളാണ്. ഇഷ്ടതാരങ്ങള് മെസിയും കൃസ്റ്റിയാനോയും. പക്ഷേ എവിടെ കളിക്കുമെന്ന ചോദ്യത്തിന് മുന്നില് എല്ലാവരും നിസ്സഹായരായി. കളിക്കാന് കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിലെന്താ ടെലിവിഷനില് കളി കാണാമല്ലോ എന്നായി ഒരു കൂട്ടര്. എന്നുമിങ്ങനെ കളി മാത്രം കണ്ട് കൊണ്ടിരുന്നിട്ട് എന്ത് കാര്യമെന്നായി യുവാക്കള്. ആ ചോദ്യത്തില് നിന്നും വിരിഞ്ഞ ഉത്തരമായിരുന്നു വെള്ളത്തിന് മുകളില് തട്ടടിച്ച് നല്ല ഒരു ഫുട്ബോള് ടര്ഫ് പണിയുകയെന്നത്.
ആദ്യമാദ്യം സീനിയേഴ്സ് സഹകരിച്ചില്ല. സാധാരണ വീടിന് തട്ടടിക്കുന്നത് പോലെയല്ലല്ലോ ഫുട്ബോള് ടര്ഫിന് തട്ടടിക്കുക എന്നത്.നല്ല ബലവും ഒപ്പം ഒരിക്കലും തകരാത്ത രീതിയിലുള്ള അടിത്തറയും വേണം. എഞ്ചിനിയേഴ്സുമായി ആലോചന നടത്തിയപ്പോള് അവര്ക്കുമത് ഇഷ്ടമായി. അങ്ങനെ തട്ടടിക്കാന് പാകത്തില് വലിയ മരങ്ങള് തേടി. അത് ലഭിച്ചപ്പോള് നാട്ടുകാര് തന്നെ രംഗത്തിറങ്ങി. അങ്ങനെ ആദ്യം വലിയ അട്ടിത്തറയൊരുക്കി. അതിന് മുകളില് തട്ടടിച്ചു. വലിയ മരത്തിന്റെ പലകകള് ഉപയോഗിച്ചുള്ള തട്ടിന് മുകളില് നമ്മള് ഇപ്പോള് ടര്ഫില് ഉപയോഗിക്കാറുള്ളത് പോലെ കൃത്രിമ പുല്ലിന്റെ പിച്ച് വിരിച്ചു. പിന്നെ ചുറ്റും താല്കാലിക വേലിയൊരുക്കി. അതിന് മുകളില് നെറ്റ് വിരിച്ചു. കളിക്കുമ്പോള് പന്ത് വെള്ളത്തിലേക്ക് പോയാല് പിന്നെ പ്രയാസമാവുമല്ലോ...
ഇത്രയുമായപ്പോള് മൈതാനത്തിന്റെ പൂര്ണതക്കായി കരയില് നിന്നും വിദഗ്ധരെ വിളിച്ചു. അവരെത്തി യഥാര്ത്ഥ ഫൈവ്സ് പിച്ച് പോലെ ഫുട്ബോള് നിയമങ്ങള് അനുശാസിക്കുന്ന തരത്തില് കൊച്ചു മൈതാനമുണ്ടാക്കി. ആദ്യം നാട്ടുകാര് മാത്രമായിരുന്നു കളിച്ചത്. പിന്നെ പിന്നെ കാര്യമറിഞ്ഞ് അയല്പക്കക്കാര് വരാന് തുടങ്ങി. അവര്ക്കുമത് ഹരമായി. അവരും പന്തുമായി വരാന് തുടങ്ങി. അങ്ങനെ മല്സരങ്ങളായി. തായ്ലാന്ഡ് എന്നാല് വിനോദ സഞ്ചാരികളുടെ പറദീസയായതിനാല് വെള്ളത്തിന് മുകളിലെ ഫുട്ബോള് മൈതാനം പെട്ടെന്ന് വലിയ വാര്ത്തയായി. സഞ്ചാരികളുടെ പ്രധാന താവളമായി അങ്ങനെ കോഹ്പാനി എന്ന ദ്വീവ്. ഇപ്പോള് ഇവിടെ നിരന്തരം മല്സരങ്ങളാണ്.
കരയില് കളിക്കുന്ന അതേ കരുത്തില് ഇവിട കളിക്കാം. പക്ഷേ കോഹ്പാനി ടീമിനെ തോല്പ്പിക്കുക എളുപ്പമല്ല. കളിക്കുമ്പോള് കടലില് നിന്നുമടിക്കുന്ന വശ്യമായ കാറ്റുണ്ട്. അതിനൊപ്പം ചലിക്കണമെങ്കില് അനുഭസമ്പത്ത് തന്നെ വേണം. ലാറ്റിനമേരിക്കന് രാജ്യമായ ഇക്വഡോര് അറിയില്ലേ... അവിടെ ക്വറ്റ എന്ന സ്ഥലമുണ്ട്. സമുദ്ര നിരപ്പില് നിന്നും വളരെ ഉയരത്തിലുള്ള ഈ വേദിയില് കളിക്കുകയെന്നത് സന്ദര്ശക ടീമുകള്ക്ക് വലിയ വെല്ലുവിളിയാണ്. പലപ്പോഴും ശ്വാസം പോലും കിട്ടില്ല. അത് പോലെയാണ് കോഹ്പാനിയിലെ കൊച്ചുവേദി. കടലിനെയും കടല്കാറ്റിനെയും അറിയുന്നവര്ക്കാണ് ഇവിടെ സുന്ദരമായി കളിക്കാനാവുക. കോഹ്പാനിയില് നിന്നും ഇതിനകം രണ്ട് കളിക്കാര് തായ്ലാന്ഡ് ദേശീയ ടീമിലെത്തിയിട്ടുണ്ട്.
കോഹ്പാനി മൈതാനത്തിന്റെ വലിയ രൂപം 2022 ലെ ഖത്തര് ലോകകപ്പില് ശരിക്കും കാണാം. അവിടെയും വലിയ മൈതാനമുയരുന്നുണ്ട്-വെള്ളത്തിന് മുകളില്.....
കമാൽ വരദൂർ 🖋️
ആനപറമ്പിലെ വേൾഡ് കപ്പ് ഒരുക്കുന്ന കമാൽവരദൂർ എഴുതുന്ന 101 ഫുട്ബോൾ കഥകൾ നിങ്ങൾക്ക് സൗത്ത് സോക്കേഴ്സിലൂടെ വായിക്കാം
